جعبه آتش نشانی روکار
جعبه‌های آتش نشانی یا فایرباکس را باید جزو مهمترین وسایلی دانست که هر مکانی، به ویژه اماکن عمومی و مسکونی به آن نیاز دارند. در واقع این جعبه‌ها بهترین گزینه انتخاب برای به حداقل رساندن خسارت در زمان وقوع حادثه هستند. فایرباکس‌ها را باید در بهترین محل نصب کرد تا هنگام بروز حادثه بتوان در کمترین زمان ممکن از آن‌ها استفاده کرد. ساختمانهای مسکونی، تجاری و اداری امروزی به دلیل نوع معماریشان از فایرباکس‌های توکار بهره می‌برند؛ اما ساختمانهای قدیمی به دلیل نداشتن محل از پیش تعیین شده، مجبورند از نمونه‌های روکار استفاده کنند.
همانطور که گفتیم، این جعبه‌ها در ساختمان‌هایی به کار برده می‌شوند که بسیار قدیمی بوده و هیچگونه جایی برای نصبشان مشخص نشده است. پرسنل تخصصی با لوله‌کشی روکار و همچنین ایجاد مکانی مناسب، اقدام به تعبیه این نوع از جعبه‌های آتش نشانی بر روی دیوار می‌کنند. در واقع جعبه‌های آتش نشانی پس از کپسول‌های آتش نشانی، جزو پرمصرف‌ترین ابزارهای اطفاء حریق می‌باشند.
اجزای تشکیل دهنده جعبه آتش نشانی روکار
جعبه‌های آتش نشانی روکار از اجزای مختلفی تشکیل می‌شوند که هر کدام وظیفه مختص به خود را دارد. این متعلقات عبارتند از:
- کوپلینگ
- هیدرانت
- شیلنگ آتش نشانی
- شیر فلکه آتش نشانی
- نازل آتش نشانی
- قرقره آتش نشانی
این جعبه‌ها به صورت عمودی یا افقی در بالاترین طبقه هر ساختمان تعبیه می‌شوند و در هر طبقه یک خروجی از آن برای اطفاء حریق بر روی دیوار نصب می‌شود. اندازه خروجی و همچنین تعداد آن بستگی به میزان وسعت طبقات داشته و شیلنگ آن نیز هرگز نباید کوتاه تر از حد استاندارد باشد.
این جعبه‌ها علاوه بر این که خیال ساکنین را هنگام بروز حادثه از برقراری امنیت آسوده می‌کند، قادر به پاکسازی فضای طبقات و خروج دود و از همه مهمتر حرارت آتش هستند؛ به گونه‌ای که از برگشت شعله‌ها به داخل ممانعت کرده و اجازه نمی‌دهد که حرارت بیش از اندازه، موجب خسارت‌های بیشتر شود. همچنین این جعبه‌ها قادرند تا فشار آب را کنترل کنند و در هنگام بروز آتش‌سوزی‌های بزرگ، آب را با حداکثر فشار به بیرون از لوله‌ها هدایت کنند.
سیستم جعبه آتش نشانی روکار
به طور کلی، دو نوع سیستم جعبه آتش نشانی وجود دارد:
- سیستم خشک: سیستمی که به لوله‌های آب شهری متصل نبوده و ورودی آن برای استفاده ماشین‌های آتش نشانی در اطراف درب خروجی حیاط تعبیه می‌شوند.
- سیستم تر: سیستمی که به شبکه لوله شهری متصل بوده و لوله‌کشی آن از پایین‌ترین قسمت ساختمان تا آخرین طبقه ساختمان تعبیه شده است؛ به گونه‌ای که در هر طبقه یک خروجی برای اتصال شیلنگ‌های آتش نشانی وجود دارد.
به طور استاندارد، این جعبه‌ها را باید در فاصله 130 سانتی‌متری متری کف هر مکانی نصب کرد. فرقی نمی‌کند که مکان مورد نظر ساختمان مسکونی باشد یا مرکز تجاری؛ چراکه قرقره‌ها برای باز شدن حداقل نیاز به 1 متر فضا دارند تا آب را با فشاری مناسب به خارج از لوله هدایت کنند. اگر قصد دارید که چندین فایرباکس را در طبقات نصب کنید، بهتر است که آن‌ها را در فاصله‌های 30 متری از هم قرار دهید.
به طور استاندارد، هر جعبه آتش نشانی تا شعاع 20 متری خود را پوشش می‌دهند. پس سعی نکنید با نصب تعداد اضافی، هزینه‌های زیادی را بر دوش خود بگذارید. حتی در برخی از مواقع تعداد زیاد جعبه‌های آتش نشانی موجب می‌شود تا در محاسبه شعاع مورد نظر اشتباه کنیم و ندانیم کدام جعبه برای خاموش کردن آتش مناسب است.
قیمت جعبه آتش نشانی روکار
به دلیل نوسانات شدید در بازار، نمی‌توان یک قیمت ثابت برای این نوع از جعبه‌ها در نظر گرفت. اما برای آگاهی از حدود قیمت‌ها، باید عوامل موثری که در تعیین قیمت آن‌ها نقش دارند را مد نظر قرار دهید. به طور کلی عواملی نظیر طول شیلنگ، ابعاد جعبه، تعداد متعلقات درون جعبه، شرکت سازنده، جنس قطعات و ... در تعین قیمت فایرباکس‌ها نقش دارند.
استفاده از جعبه‌های آتشنشانی یکی از ملزومات ضروری در برقراری امنیت اماکن مختلف بوده و هر ساختمان حداقل به یکی از آن‌ها احتیاج دارد. اگر ساختمان شما قدیمی است و جایی برای نصب این جعبه‌ها برایش تعریف نشده، می‌توانید از نمونه‌های روکار استفاده کنید. این مدل‌ها به صورت روکار بر روی دیوارها نصب شده و امنیت ساختمان را هنگام بروز حادثه برقرار می‌کنند.
